Fantastische Vertellingen, nr. 37, jrg. 37/16, maart 2016

€7,95
Artikelnummer: FV-37
Beschikbaarheid: Op voorraad
Levertijd: binnen enkele werkdagen

U kunt kiezen uit de aanschaf van een exemplaar van dit nummer (zie hieronder), of de aanschaf van een abonnement van vier (of acht) nummers (Belangstelling? Klik dan HIER voor een Nederlands afleveradres of HIER voor een Belgisch afleveradres).
Wanneer u een abonnement voor vier of acht nummers afsluit, bent u per nummer veel voordeliger uit dan bij het aanschaffen van losse tijdschriften. Bovendien is bij dat abonnement de toezending van het (onregelmatig verschijnende) periodiek Tjonge inbegrepen. Tjonge is het kleinste tijdschrift van Europa.

Meyvistisch Melodrama (van nummer 37)

Het vorige nummer is met vreugde ontvangen, enkele mij zeer storende fouten, die ik overigens zelf op mijn geweten heb, ten spijt. Zo stond Jan Roosen abusievelijk vermeld als houder van het kopijrecht bij het verhaal van Emma Couperus.

Daarnaast was de mooiste tekening van Fred Hemmes, die in prachtige kleuren is uitgevoerd, onbedoeld in zwart/wit afgedrukt. Ook al niet de bedoeling. In dit nummer daarom alsnog deze illustratie, op de volgende pagina (kijk maar snel!), maar nu dan dus wel volledig in de schitterende kleurstellingen. Mea culpa, Fred...

En dat terwijl Fred nog wel een prachtig nieuw logo ontwierp voor dit Melodrama: een kopillustratie en een bodemillustratie. Ik vind ze ge-wel-dig. Wat vindt u?

Dit zevenendertigste nummer (leuk: komt puur toevallig precies overeen met mijn leeftijd!) bevat weer veel gevarieerd moois. J. Sharpe vertelt, geïllustreerd door Oxana Langbeen, over zijn Donkere herinneringen en Adriaan van Garde beschrijft een magicale strijd in Het tovenaarsduel. Van Jan Roosen maar liefst twee verhalen: Papa Doc (verluchtigd met uitstekend werk van Petra de Vries) en Stairway to heaven (met een prachtige tekening van Ben van den Outenaar). En dan zou ik bijna nog het betoog over onze vermiste dominee Prick van Zwavel over het hoofd zien – waarvan ditkeer op wonderbaarlijke wijze (loopt het bij die man dan ooit eens op een normale manier?) de auteur ter redactie volkomen onbekend wist te blijven. (Wij zweren het, met de hand op ons hart: we hebben echt geen idee van de bron...)

We staan ook stil bij het Moord en Mysterie-initiatief van ons aller Jaap Boekestein (dat is toch die aardige gozer, die steeds al die fraaie foto's maakt, bijvoorbeeld tijdens de Terdoopbestellingen van Ganymedes, in Amsterdam?’ zult u vragen. ‘Jazeker!’ reageren wij dan. ‘Dat heeft u helemaal goed!’). Als vervent detective-liefhebbers (ja, heus: er is nog wel wat meer op de wereld, behalve fantastische literatuur en kunst, hoor) juichen wij dit nieuwe platform van harte toe! Vindt u trouwens ook niet, dat detectiveverhalen op een bepaalde manier eigenlijk ook fantastische elementen in zich bergen?

Dat laatste treft (als u er tenminste óók zo over denkt), want er komt een fantastische detective aan. Eén boek, om te beginnen, maar er schijnt een hele reeks op stapel te staan. Bij de Stichting Fantastische Vertellingen. Rondom niemand minder dan Commissaris Omer, om precies te zijn. Jawel!

Dit (zie hieronder) is trouwens die illustratie van Fred Hemmes, die zo jammerlijk en zeer ten onrechte niet in kleur was afgedrukt in het vorige nummer...!

Fred Hemmes-illustratie

Zegt u nou zelf: dat was toch wel erg zonde...!

...Waar was ik nou gebleven...?

Oh ja! Anthonie Holslag verblijdt ons in dit nummer met zijn door Gidion van de Swaluw uitbundig geïllustreerde korte verhaal Huilbaby. Hij timmert dermate aan de weg, dat het soms lijkt alsof hij echt in àlle nummers van íeder tijdschrift staat. Menigeen, vooral zij die uit De Schare Der Ploerende Auteurs afkomstig is, zal daar best jaloers op zijn.

Er duikt zo nu en dan, na vele jaren van gemis, een welkome auteur of kunstenaar op, die er ook in de beginjaren al bij was. In dit nummer betreft het niemand minder dan Gert Kuipers, die destijds, toen er nog dinosaurussen rondliepen en ondergetekende beschikte over een goddelijk lichaam (echt waar!), veelal samen met zijn broer Jan J.B. Kuipers van leer trok. Doorgaans in de vorm van korte verhalen. Gert liet zich verleiden het betoog over ds. Prick van Zwavel te verluchtigen. En Ingrid Heit heeft weer een prachtig omslagje gemaakt, op basis van tekenwerk van Ben van den Outenaar.

Remco Meisner

Fantastische Vertellingen; nr. 37; maart 2016; ISSN 0167-8132; 82blz.; A5-formaat; volledig in kleur; uitg. Stichting Fantastische Vertellingen, Nieuw Vennep; losse nrs. €7,95; omslagill. Ben van den Outenaar

FV: tijdschrift, A5-formaat, kleuromslag, geheel in kleur, ISSN 0167-8132, gebonden
| Johan Klein Haneveld

Ik heb erg genoten heb van de laatste twee Fantastische Vertellingen en ben erg blij dat ik een abonnement heb genomen.
Goed geschreven verhalen met wat nadruk op horror. Het verhaal van Anthonie Holslag was goed gruwelijk, maar ik had op een iets sterker einde gehoopt

| Bernard Govaert

Heel leuk,
En die illustraties van Gidion van de Zwaluw! (wat een naam ook)
Dat verhaal van Anthonie Holslag, sjonge. Als vader van drie ukkies hakt dat er wel in.
Bedankt.
Ik ben benieuwd naar de volgende edities.

| Marco Knauff

Met veel plezier heb ik FV 37 gelezen, het is opnieuw een mooie verzameling gevarieerde verhalen met passende tekeningen. Vijf sterren.

| Schlimazlnik

Geen verrassing
In Fantastische Vertellingen nr. 37 (maart 2016) staat het verhaal Het tovenaarsduel van Adriaan van Garde. Het was geen verrassend verhaal, maar dat heeft alles te maken met het feit dat ik dit verhaal al een keer heb gelezen, ooit, ergens, misschien als proeflezer of als jurylid. Ja, als je je de ontknoping nog weet te herinneren... blijft er genoeg over om van te genieten in dit verhaal.
Adriaan van Garde is volgens zijn website van 1951 en daarmee geen lid van de jongste generatie schrijvers. Ik kan me voorstellen dat hij zich heeft laten inspireren door genreverhalen uit de jaren \'70. Het resultaat is een ouderwets goede vertelling, en Het tovernaarsduel is niet het enige, ook de meeste verhalen die Van Garde via Smashwords heeft gepubliceerd mogen zo genoemd worden. Elders las ik dat Van Gardes werk doet denken aan Ef Leonard - ik kan me niet herinneren dat ik iets van Leonard heb gelezen, misschien lang geleden, maar zijn gloriedagen lagen dan ook vooral vóór mijn tijd en oud, ouderwets goed genrewerk is lastig te vinden. Ouderwets goede vertellingen dus - en dat is precies wat er \"mis\" mee is.

Tijdloos verhaal
Het tovenaarsduel is een verhaal dat zich op een soort alternatieve Aarde afspeelt, in een verleden dat mij aan de Gouden Eeuw doet denken met zijn beschrijving van kroegen en schepen en specerijenhandel. Er is niets moderns in die wereld, waardoor het verhaal tijdloos wordt. Het had 50 jaar geleden geschreven kunnen worden, of 50 jaar in de toekomst, voor de vertelling maakt het niet uit. De plot doet denken aan de schelmenverhalen van Jack Vance, of misschien Frits Leiber (van wie ik helaas niet veel heb gelezen) met hier en daar een stukje Tais Teng uit de tijd dat hij nog niet saai en voorspelbaar was (overigens is de illustratie bij Het tovenaarsduel van Teng). Opnieuw: een tijdloze plot, maar wel een goede plot en goed uitgewerkt.
Het verhaal is gegoten in de vorm van een raamvertelling: een kapitein vertelt in een kroeg een verhaal, het verhaal eindigt, in de kroeg krijgt het nog een staartje dat het verhaal verklaart. Deze vorm van vertellen kan best een lastige zijn, omdat het om doseren gaat: wanneer onderbreek je het verhaal dat de kapitein vertelt door het verhaal dat door de schrijver wordt verteld? Ik zie het vaak de mist in gaan, zodat het raamwerk niets meer met het verhaal daarbinnen te maken heeft, maar in dit verhaal zit dat ritme goed in elkaar met zinnige en natuurlijke onderbrekingen.

MEER LEZEN? GA DAN NAAR:
De tragiek van Adriaan van Garde en Neerlands tovenaarsduel https://t.co/ETwGd6Lp8I, een recensie van een verhaal uit Fantastische Vertellingen nr. 37.

4.25 sterren op basis van 4 beoordelingen