Fantastische Vertellingen, nr. 58, jrg. 42, juni 2021

Ik blijf het verwonderlijk vinden dat daar waar Amerikaanse SF-tijdschriften onregelmatig verschijnen (als ik de overzichten in de 'best of...'-collecties mag geloven) en er soms na een of twee jaargangen al het bijltje bij neergooien, Fantastische Vertellingen gewoon met de regelmaat van de klok vier keer per jaar blijft uitkomen en dat al jaren lang! Dat is een hele prestatie van Remco Meisner (de drijvende kracht achter de St. Fantastische Vertellingen) en iets waarvoor ik hem respecteer en bewonder. Want door een podium te bieden aan bekende en onbekende schrijvers in het fantastische genre geeft hij ze de kans bij de lezer in het oog te springen en misschien nog wel belangrijker, zelf vertrouwen te krijgen in het eigen kunnen. Daarnaast geven de kritische en onderbouwde recensies in elk nummer de lezer de kans meer te weten te komen over wat er in het fantastische genre gepubliceerd wordt en dit ondersteunt ook nog eens het streven naar kwaliteit in de fantastische fictie. Dan zijn er ook nog illustratoren die een podium krijgen in dit kwartaalblad en de informatieve essays. Dat alles voor een paar euro's per maand - nauwelijks de moeite! Dit keer krijg je voor die centen maar liefst 140 pagina's tot de nok gevuld met artikelen, verhalen, illustraties en recensies. Een van de verhalen is van mijn hand, een SF-verhaal getiteld 'Toeristenval' en ik heb ook enkele recensies voor dit nummer geleverd. Daar zal ik het verder niet over hebben. De andere recensies zijn informatief en het is ook leuk dat er over één boek twee besprekingen in staan, die samen de lezer een goed beeld geven van het besproken werk en de relevantie daarvan. Vanzelfsprekend was ik blij met de positieve opmerkingen over 'Hoeder van de vulkaan' en 'Voorbij de storm'. Wat de fictie in dit nummer betreft ging het zoals eigenlijk altijd om een interessante smeltkroes waarin verschillende subgenres vertegenwoordigd waren. Van het sprookje 'Wie van de drie' van Liesbeth Jochemsen (een beetje droog geschreven, had van mij wat meer vlees om de botten (ha) mogen hebben) tot het satirische 'De coronanisten van Catan' van Remco Meisner waar ik enkele keren om heb moeten gniffelen. De auteur is goed in het scherp aan de kaak stellen van maatschappelijke ontwikkelingen. Misschien had ik zelf een iets sterkere uitsmijter verwacht, maar dat is muggenzifterij. Dit nummer van Fantastische Vertellingen opent met 'De bronnen' van Ard Walburg, geschreven als essay, compleet met voetnoten. Het betreft een kristallen schedel en de geschiedenis van Atlantis. Ik werd erdoor meegesleurd en het lukte de auteur om op fascinerende wijze werkelijke geschiedenis en speculatie met elkaar te verweven en de lezer dan weer te doen terugkeren naar de droge realiteit (of niet?). Een heel geslaagd verhaal, vond ik. Peter Eijk draagt een fantasyverhaal bij met ogers en kobolden - een genre dat niet vaak in Fantastische Vertellingen te vinden is. Maar de auteur weet een contemporaine draai aan het geheel te geven en geschiedsvervalsing speelt een belangrijke rol. Peter is een nieuwe auteur en ik hoop dat hij doorgaat met schrijven! Dat geldt ook voor de jonge auteur Roos van der Velden, die speelt met perspectieven en vertelstemmen en de lezer laat raden naar de identiteit van Feral en haar bedevaart. Ook een auteur van wie ik grote dingen verwacht. 'Initium - de eerste stappen' was een traditioneel SF-verhaal dat het grote naar het persoonlijke bracht. Helaas werd tegenwoordige tijd en verleden tijd op een voor mij storende manier door elkaar gebruikt. Het had nog een oppoetsronde kunnen gebruiken. Het afsluitende verhaal is van Eowen Valk, die de lezer meeneemt naar het hoge noorden en een stam die in conflict raakt met trollen. Een iets scherper of schokkender einde had dit verhaal in mijn optiek nog net naar een wat hoger niveau kunnen tillen. Dat had de originele setting en de sfeer wel verdiend, denk ik. Voor mijn gevoel eindigde het net wat te voorspelbaar. Of de laatste paragraaf had gewoon weggelaten moeten worden. Maar zo is er altijd wel wat op aan te merken. Ik heb in elk geval weer een paar uurtjes aangenaam doorgebracht met Fantastische Vertellingen en kijk alweer uit naar de volgende editie.